معنی شکن گیر - جستجوی لغت در جدول جو

شکن گیر

لغت نامه دهخدا

آنکه لکۀ چیزی را پاک کند

شکارچی، آنکه پیشه اش شکار کردن جانوران است، صیدبند، نخجیرگر، شکارگر، نخجیرگیر، نخجیرگان، قانص، متصیّد، نخجیروال، حابل، نخجیرزن، صیدگر، صیدافکن، صیّاد

فرهنگ فارسی عمید

جن گیر

کسی که کارش دعا نوشتن و دعا دادن به مبتلایان امراض روحی است و مدعی است با جن ها رابطه دارد و قادر به تسخیر جن می باشد

فرهنگ فارسی عمید

خون گیر

حجّام، رگ زن

فرهنگ فارسی عمید

شست گیر

کمان دار، تیرانداز

فرهنگ فارسی عمید

شست گیر

(اَرْ رَ / رِ کَ / کِ)

شست گر. تیرانداز و کماندار. (ناظم الاطباء). کماندار و تیرانداز. (آنندراج). تیرانداز. (غیاث اللغات) :
اگر خسرو شست میران بود
هم آماج این شست گیران بود.
نظامی.
رجوع به شست گر شود

لغت نامه دهخدا

شکرگیر

(بَ تَ / تِ)

گرفتار. ظاهراً مانند نمک گیر:
مشوبر طرۀ شیرین شکرگیر
وگر گیری نخست از خویشتن گیر.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نان گیر

کارگر که نان از تنور بیرون آرد،
انبری که بوسیلۀ آن نان را از دیوار تنور جدا کنند و بیرون آرند، نان چین

لغت نامه دهخدا

کین گیر

(اَ)

کین گیرنده، کین کش، انتقامجو، کینه جو، کینه توز: المؤمن لیس بحقود، مؤمن کین گیر نبود، (کیمیای سعادت غزالی)، رجوع به کین گرفتن شود

لغت نامه دهخدا

لکه گیر

آنکه لکه گیرد (از لباس و جز آن) ، آنکه اصلاح قسمتهای ریختۀ گچ و مانند آن از دیواری یا سقفی کند

لغت نامه دهخدا

شکارگیر

(اُ تُ چَ)

صیاد. (زمخشری) (ناظم الاطباء). شکارگر. (ناظم الاطباء). شکارچی. نخجیرگر. و رجوع به مترادفات شود

لغت نامه دهخدا

شاه گیر

گیرنده و اسیرکننده پادشاه، (ناظم الاطباء) :
گر او را کمندی بود ماه گیر
مرا هم کمندی بود شاه گیر،
نظامی،
،
که شاه او را گرفته باشد

لغت نامه دهخدا

شکن دار

(اُ)

چین دار. (ناظم الاطباء). بانورد. نغاض. (یادداشت مؤلف) : مقدّع، چیز شکن دار. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

شانه گیر

(اَ جَ خوا/خا)

گیرندۀ شانه، بمعنی شانه پیچ باشد. (بهار عجم) :
زلفی که سر ز صحبت خورشید میکشد
از پنجۀ رقیب چرا شانه گیر نیست.
میریحیی شیرازی (از بهار عجم).
ز سودای دلم او را زیان نیست
ندانم از چه زلفش شانه گیراست.
سلیم (از بهار عجم).
زلف شام غمم از بس بود آشفته سلیم
شانه گیرست ز آمیزش اوکاکل صبح.
سلیم (از بهار عجم).
رجوع به شانه پیچ شود

لغت نامه دهخدا

شیر گیر

شیر گیرنده آنکه شیر را شکار کند و بگیرد، دلیر پر زور پر قوت نیرومند، مست

فرهنگ لغت هوشیار

نان گیر

کارگرنانوایی که نان ازتنور بیرون آورد، انبری که بوسیله آن نان را از دیوار تنور جدا کنند و بیرون آرندنان چین

فرهنگ لغت هوشیار